یادداشتهای پراکنده هادیتک

نویسنده: هادی‌تک - پنجشنبه سی و یکم شهریور ۱۴۰۱ آن زمان که هیچ سخنی برای نوشتن ندارم، خود را در دامن آرام سکوت می اندارم و طلب میکنم آنچه دست نیافتنی‌ست. فرصتها در گذرند و التهاب پایان، تمرکز انجام صحیح کار را به مخاطره می‌اندازد. اینجاست که باید در چند جبهه مبارزه کنی. ابتدا غلبه بر اضطرار موجود و دوم استفاده از اندک ظرفیت باقیمانده برای پردازش و فائق آمدن بر مشکلات پیش رو. در این تاریکخانه که هیچ ندای واقعی تو را نمیخواند، یا باید افسار به دست موروثی‌ها و خرافات داد و یا در خلسه حاصل از تنهایی به پوچی رسید. پیدا کردن راه سوم بسیار سخت است حداقل تا این لحظه... یادداشتهای پراکنده هادیتک...